Krentenbollen!!!
Door: Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
18 Juni 2007 | Egypte, Dahab
Hoi!!!
Het begint steeds langer te duren geloof ik voor ik een update geef, maar maak zoveel mee, heb zo weinig tijd, en vergeet daardoor ook elke keer de helft wat ik allemaal wil vertellen.
Maar zal weer eens een poging wagen!
Het gaat hier nogsteeds lekker.
Het is warm, het water is af en toe berekoud (ookal is het 24 graden) maar verder goed te doen allemaal.
Het duiken gaat lekker, afgelopen week over mijn 100-duikengrens gegaan.
Weer een hele mijlpaal voor mezelf, nooit verwacht dat ik dat ooit zo snel zou behalen nadat ik in december 2005 voor het eerst ben gaan duiken.
Maar het is zo vreselijk verslavend, en het duiken verveelt me nogsteeds niet!
Het is zelfs zo erg, dat ik op mijn vrije dag vorig weekend zelfs maar een priveduik ben gaan maken met Richy, om een duikplek die we alleen van naam kennen te ontdekken, bekijken of het duikbaar is met gasten.
En ook om mijn nieuwe trimvest en ademautomaat uit te proberen.
Maar ook wel eens even lekker, om een keer voor jezelf een funduik te maken.
Merk dat ik dan veel minder lucht verbruik (en ik vebruik al zo weinig) dan met een groep gasten.
Maar dat is ook niet erg verder.
Heb de afgelopen week de hele week gegidst!
De eerste dag dat ik daarmee begon was best wel erg eng.
Ik was 's morgens al opgestaan met buikpijn, had een verkrampt bekkie en was enorm zenuwachtig.
Had die dag 1 nederlandse gast mee die al een paar dagen gedoken had, en 3 duitse jongens, waarvan 1 instructeur en Richy was mee.
Dus ik de briefing doen in het engels, met heel veel hulp van Richy en Chris (beide instructeur) terwijl hun allebei als gast meewaren.
Heb zo ongelovelijk veel aan ze gehad de afgelopen week, ze hebben me veel geholpen met mijn briefings, tips, alle vragen kan ik bij beide kwijt.
Gewoon helemaal top dus!
Na een aantal dagen kwamen er een paar Nederlandse gasten en Daan erbij.
Dus kon ik mijn briefings in het Nederlands doen, dus gaat alles een stuk vloeiender allemaal.
Kwestie van ervaring en oefening ook.
En natuurlijk hulp!
En niemand is te beroerd te helpen in zijn vrije tijd, ookal zijn ze zelf op vakantie hier.
Heb het al ruim anderhalve week enorm naar mijn zin met Chris, Uli en Martin.
Ze zijn vaak op dezelfde duikplek als ik, ookal duiken ze onafhankelijk.
Maar als je in het restaurant zit, ben je toch weer samen, dus enorm veel fun.
En ook 's avonds zien we elkaar vaak wel ergens in een van de restaurantjes hier.
Samen met Richy en Andreas die er ook dan bijzijn van de Dive-In.
Het enige dat ik niet doe op het moment is dan nog even gezellig doorzakken in de Tota-bar of in the Rush.
Dat trek ik niet, moet daar mezelf niet in laten verleiden.
Het is wel erg leuk dan, maar de dag erna ben ik dan wel een brak aapje, en daarvoor vind ik de verantwoordelijkheid die ik heb toch wat te groot.
Een week geleden is Daan gekomen, en die gaat morgen alweer weg.
Een week is toch ook weer zo voorbij hoor!
Hij heeft het een en ander aan foto's gemaakt, dus zal aan hem vragen om ze door te sturen naar mijn ouders en een paar naar mezelf en dan verzin ik iets op t feit dat er behoefte is aan foto's!
(heb zelf namelijk momenteel geen camera nog)
Gisteren hebben we 's avonds met de hele groep (8 man) bij Dolphinscafe gegeten.
Wat een domper was dat.
We zaten er al bijna de hele week, en hebben er veel gegeten en gedronken en aan geld ingebracht dus daar.
Voor gisteren hadden we de dag ervoor al geregeld dat we met zijn allen vis zouden eten.
Een paar keer gevraagd hoe duur het zou zijn, en ons tot 3 keer op het hart gedrukt dat het geen probleem was, we kregen een vriendenprijs, geen gastenprijs.
Dus wij daar vis gegeten, gedronken en gedaan.
Oke, ik beken, ik heb kip gegeten, ik krijg echt geen vis weg.
Maar aan het einde kwamen we er dus op dat we betalen moesten.
En ze hebben ons een enorme rib uit ons lijf gedraaid.
Ze kwamen in eerste instantie met een prijs aan waravan iedereen bijna omviel.
Na veel gepraat, gemopper en gedoe hebben we er een stuk afgekregen, maar alsnog enorm veel betaald.
Die zien ons dus niet meer terug.
Ook een volgende keer bij terugkomst niet weer dus.
Zo jammer, ze verpesten het opzich voor hunzelf.
Later nog met Ahmed van het internetcafe er over gepraat, en die heeft ons ook uitgelegd dat we het een beetje verkeerd aangepakt hebben.
En ook wel tips gegeven voor als het weer eens zou overkomen.
Heb vandaag trouwens een krentenbol gegeten!!
Sabine, een nederlandse gast die ik net een paar dagen ken zat voor het hotel met een aantal van de egyptische jongens van hier.
Dus ik kom er bij zitten, en we zitten eens te bedenken wat het menu voor vanavond zou zijn.
Het begon met papat met appelmoes, een frikandel en een megaklodder mayonaise.
(je wilt niet weten hoe smerig klef en plakkerig de friet hier is)
Dus ik zeg ineens, waar ik al weken hier om loop te zeuren.. Een krentebol, zou er een moord voor doen.
Zegt ze tegen me, ik heb er nog een op mijn kamer als je wilt>
Is alleen wel al 3 dagen oud.
Maakt mij helemaal niks nada noppes uit, dus zij heeft ze opgehaald (het waren er zelfs 2) en ik heb heerlijk al smikkelend hier op straat zitten genieten van een krentenbol.
Wat enorm lekker was dat.
Had nog een stukje aan Mohammed gegeven, die zat er maar wat in te plukken en te doen.
Iedereen zat er ook naar te kijken of ik iets enorm smerigs zat weg te eten.
Maar hij vond het geloof ik wel redelijk oke, van harte was het in ieder geval niet.
Morgen moet ik mijn dag met mijn neus in de boeken doorbrengen.
Met een beetje geluk, als de planning goed gaat lopen, ga ik over ongeveer 2/3 weken mijn DiveMastercertificaat halen!
En daar zitten wel nog een paar examens en testen aan vast vrees ik.
Dus moet dat echt even serieus gaan proberen te doen nu, hoe moeilijk het af en toe is een neus in een boek te steken, en hoe enorm gortdroog de stof ook soms is (vooral het schei- en natuurkundestuk)
Ik hou jullie op de hoogte, maar als ik de komende weken een klein beetje minder post, duim dan hard voor me, dan ben ik dus bezig aan de afronding van mijn cursus.
Tot bubbels 8)
Het begint steeds langer te duren geloof ik voor ik een update geef, maar maak zoveel mee, heb zo weinig tijd, en vergeet daardoor ook elke keer de helft wat ik allemaal wil vertellen.
Maar zal weer eens een poging wagen!
Het gaat hier nogsteeds lekker.
Het is warm, het water is af en toe berekoud (ookal is het 24 graden) maar verder goed te doen allemaal.
Het duiken gaat lekker, afgelopen week over mijn 100-duikengrens gegaan.
Weer een hele mijlpaal voor mezelf, nooit verwacht dat ik dat ooit zo snel zou behalen nadat ik in december 2005 voor het eerst ben gaan duiken.
Maar het is zo vreselijk verslavend, en het duiken verveelt me nogsteeds niet!
Het is zelfs zo erg, dat ik op mijn vrije dag vorig weekend zelfs maar een priveduik ben gaan maken met Richy, om een duikplek die we alleen van naam kennen te ontdekken, bekijken of het duikbaar is met gasten.
En ook om mijn nieuwe trimvest en ademautomaat uit te proberen.
Maar ook wel eens even lekker, om een keer voor jezelf een funduik te maken.
Merk dat ik dan veel minder lucht verbruik (en ik vebruik al zo weinig) dan met een groep gasten.
Maar dat is ook niet erg verder.
Heb de afgelopen week de hele week gegidst!
De eerste dag dat ik daarmee begon was best wel erg eng.
Ik was 's morgens al opgestaan met buikpijn, had een verkrampt bekkie en was enorm zenuwachtig.
Had die dag 1 nederlandse gast mee die al een paar dagen gedoken had, en 3 duitse jongens, waarvan 1 instructeur en Richy was mee.
Dus ik de briefing doen in het engels, met heel veel hulp van Richy en Chris (beide instructeur) terwijl hun allebei als gast meewaren.
Heb zo ongelovelijk veel aan ze gehad de afgelopen week, ze hebben me veel geholpen met mijn briefings, tips, alle vragen kan ik bij beide kwijt.
Gewoon helemaal top dus!
Na een aantal dagen kwamen er een paar Nederlandse gasten en Daan erbij.
Dus kon ik mijn briefings in het Nederlands doen, dus gaat alles een stuk vloeiender allemaal.
Kwestie van ervaring en oefening ook.
En natuurlijk hulp!
En niemand is te beroerd te helpen in zijn vrije tijd, ookal zijn ze zelf op vakantie hier.
Heb het al ruim anderhalve week enorm naar mijn zin met Chris, Uli en Martin.
Ze zijn vaak op dezelfde duikplek als ik, ookal duiken ze onafhankelijk.
Maar als je in het restaurant zit, ben je toch weer samen, dus enorm veel fun.
En ook 's avonds zien we elkaar vaak wel ergens in een van de restaurantjes hier.
Samen met Richy en Andreas die er ook dan bijzijn van de Dive-In.
Het enige dat ik niet doe op het moment is dan nog even gezellig doorzakken in de Tota-bar of in the Rush.
Dat trek ik niet, moet daar mezelf niet in laten verleiden.
Het is wel erg leuk dan, maar de dag erna ben ik dan wel een brak aapje, en daarvoor vind ik de verantwoordelijkheid die ik heb toch wat te groot.
Een week geleden is Daan gekomen, en die gaat morgen alweer weg.
Een week is toch ook weer zo voorbij hoor!
Hij heeft het een en ander aan foto's gemaakt, dus zal aan hem vragen om ze door te sturen naar mijn ouders en een paar naar mezelf en dan verzin ik iets op t feit dat er behoefte is aan foto's!
(heb zelf namelijk momenteel geen camera nog)
Gisteren hebben we 's avonds met de hele groep (8 man) bij Dolphinscafe gegeten.
Wat een domper was dat.
We zaten er al bijna de hele week, en hebben er veel gegeten en gedronken en aan geld ingebracht dus daar.
Voor gisteren hadden we de dag ervoor al geregeld dat we met zijn allen vis zouden eten.
Een paar keer gevraagd hoe duur het zou zijn, en ons tot 3 keer op het hart gedrukt dat het geen probleem was, we kregen een vriendenprijs, geen gastenprijs.
Dus wij daar vis gegeten, gedronken en gedaan.
Oke, ik beken, ik heb kip gegeten, ik krijg echt geen vis weg.
Maar aan het einde kwamen we er dus op dat we betalen moesten.
En ze hebben ons een enorme rib uit ons lijf gedraaid.
Ze kwamen in eerste instantie met een prijs aan waravan iedereen bijna omviel.
Na veel gepraat, gemopper en gedoe hebben we er een stuk afgekregen, maar alsnog enorm veel betaald.
Die zien ons dus niet meer terug.
Ook een volgende keer bij terugkomst niet weer dus.
Zo jammer, ze verpesten het opzich voor hunzelf.
Later nog met Ahmed van het internetcafe er over gepraat, en die heeft ons ook uitgelegd dat we het een beetje verkeerd aangepakt hebben.
En ook wel tips gegeven voor als het weer eens zou overkomen.
Heb vandaag trouwens een krentenbol gegeten!!
Sabine, een nederlandse gast die ik net een paar dagen ken zat voor het hotel met een aantal van de egyptische jongens van hier.
Dus ik kom er bij zitten, en we zitten eens te bedenken wat het menu voor vanavond zou zijn.
Het begon met papat met appelmoes, een frikandel en een megaklodder mayonaise.
(je wilt niet weten hoe smerig klef en plakkerig de friet hier is)
Dus ik zeg ineens, waar ik al weken hier om loop te zeuren.. Een krentebol, zou er een moord voor doen.
Zegt ze tegen me, ik heb er nog een op mijn kamer als je wilt>
Is alleen wel al 3 dagen oud.
Maakt mij helemaal niks nada noppes uit, dus zij heeft ze opgehaald (het waren er zelfs 2) en ik heb heerlijk al smikkelend hier op straat zitten genieten van een krentenbol.
Wat enorm lekker was dat.
Had nog een stukje aan Mohammed gegeven, die zat er maar wat in te plukken en te doen.
Iedereen zat er ook naar te kijken of ik iets enorm smerigs zat weg te eten.
Maar hij vond het geloof ik wel redelijk oke, van harte was het in ieder geval niet.
Morgen moet ik mijn dag met mijn neus in de boeken doorbrengen.
Met een beetje geluk, als de planning goed gaat lopen, ga ik over ongeveer 2/3 weken mijn DiveMastercertificaat halen!
En daar zitten wel nog een paar examens en testen aan vast vrees ik.
Dus moet dat echt even serieus gaan proberen te doen nu, hoe moeilijk het af en toe is een neus in een boek te steken, en hoe enorm gortdroog de stof ook soms is (vooral het schei- en natuurkundestuk)
Ik hou jullie op de hoogte, maar als ik de komende weken een klein beetje minder post, duim dan hard voor me, dan ben ik dus bezig aan de afronding van mijn cursus.
Tot bubbels 8)
-
18 Juni 2007 - 16:56
Albert Ruiter:
Hey, ik zal duimen voor je!
-
18 Juni 2007 - 17:34
Daan:
Was een hele ervaring om me door jou te laten leiden onder water. De laatste keer dat wij samen doken moest ik nog je handje vasthouden. Vond het erg gezellig. Tip van Daan; denk een beetje aan jezelf en geniet ervan.
Liefs,
Daan
-
18 Juni 2007 - 22:17
Trude:
Zet hem op, je kan het.
Succes, Trude -
20 Juni 2007 - 12:58
Daan En Conny:
Hoi Jacqueline,
We waren je adres even kwijt vandaar nu pas een berichtje van ons. We zitten nu in het AMC te wachten op de uitslagen en ben nu (kleine) Daan stukjes aan het voorlezen van jouw tijd in Egypte.
We wensen je veel succes met het afronden van je cursus. (Daan rent nu achter een papieren vliegtuig aan in de hal van het AMC met een mijter op zijn hoofd.)
Lieve groet van ons
Daan de Goede en Conny Valk -
20 Juni 2007 - 13:56
Daan En Conny:
Hoi Jacqueline,
We waren je adres even kwijt vandaar nu pas een berichtje van ons. We zitten nu in het AMC te wachten op de uitslagen en ben nu (kleine) Daan stukjes aan het voorlezen van jouw tijd in Egypte.
We wensen je veel succes met het afronden van je cursus. (Daan rent nu achter een papieren vliegtuig aan in de hal van het AMC met een mijter op zijn hoofd.)
Lieve groet van ons
Daan de Goede en Conny Valk -
22 Juni 2007 - 17:33
Fena Hendriks:
Hallo Sjakkie,
Je wordt nog bedankt dat je in Egypthe zit en ik naar Bert Visscher kon, want dat was geweldig. Je bent daar en je hebt geen idee hoe wij de voorstelling beleeft hebben. Tranen over de wangen van het lachen en de mascara doorgelopen. Het gaat je daar goed en we horen weer van je.
Groetjes tante Fenna -
28 Juni 2007 - 19:36
Karin:
Succes ermee, leuk om die verhalen te lezen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley