Why do all good things come to an end...

Dit zinnetje komt van een liejde van Nelly Furtado die vandaag ineens in mijn hoofd schoot.

Want tja, het begint nu wederom met aftellen.
Nu nog een krappe 3 weken en ik ben weer in Nederland.
Zo gek, dan ben ik hier precies 7 maanden geweest.
7 Enorm mooie maanden, met ups en downs.

En dan komt nu het dubbele gevoel.
Blij, ik ga weer naar NL, weer naar mijn eigen dingetjes, mijn ouders en broer, mijn poezebeesten, m'n eigen huisje, vienden.
Maar dan ook verdrietig, ga hier zoveel mensen missen.
Of echt missen, weet niet of dat goed gezegd is, maar vind het opzeker erg jammer dat ik een aantal mensen waarschijnlijk niet terug zal zien.
We roepen allemaal wel hard als we terug in Europa zijn gaan we een keer afspreken, maar dat moet allemaal natuurlijk wel net kunnen, en dan is het ook nog eens dat het geplanned moet worden.
En ik zal waarschijnlijk een aantal van de jongens die hier local zijn ook niet weer terug zien, die zijn volgend jaar misschien weer met iets heel anders bezig.
Ik denk dat ik gewoon mijn leven hier enorm missen zal, heb hier een fijn leventje, waar ik me goed thuis invoel en waar ik mij maximaal relaxt voel.

Het afscheid nemen is inmiddels al begonnen van een aantal mensen.
Tom die een week of twee geleden naar Duitsland terug is gegaan
Judith die afgelopen nacht is weggegaan.
Voelt gek, iemand die je dagelijks ziet die dan ineens niet meer hier is.
Daarbij bereidt ik hier ook steeds meer mensen er op voor, over 3 weken ben ik weg.
Het gaat allemaal sneller dan verwacht!

De komende weken nog even lekker wat duiken maken, en dan vanaf 15 of 16 november ben ik niet meer in het water te vinden.
Met een beetje geluk kom ik dan op precies 200 duiken gemaakt in de 7 maanden dat ik hier verblijf.
Toch netjes gedaan zou ik zo zeggen.
En ik kwam hier met 36 duiken en dacht wel een goeie duiker te zijn.
Merk nu pas dat dat absoluut waanzin was.
Hoe meer relaxt ik nu ben, hoe rustiger ik ben, hoe anders.
Maarjah, dat heet nu eenmaal ervaring.

Misschien dat ik nog een boot-safari ga doen.
Had al 2 keer een telefoontje gehad van een instructeur van hier in Dahab.
Elke keer dat er een plekje vrij was op een boot, maar steeds moest ik nee zeggen omdat er dan net weer het een en ander aan plannen was.
Vorige week kreeg ik weer een telefoontje van hem, of ik wederom als gast mee wilde.
Helemaal top, maar heb verder niks vast met hem geregeld.
Sprak hem vandaag weer, en weet nu ook waarom ze me graag mee op de safari willen hebben.
Ten eerste, ben vrouw, en dat schijnt een leuke sfeer mee te brengen op zo'n boot (achjah, ben een stralend zonnetje... *kuch*)
Maar nu blijkt ook dat het een Nederlandse groep is, dus dat leek hem dubbel zo leuk dan.
Ik krijg een dezer dagen van hem de definitieve details te horen, en aan de hand daarvan besluit ik wel of niet mee te gaan.
Moet namelijk ook nog het een en ander voor Olav en Natalie doen, dus moet wel een goeie combinatie zien te vinden.
Maar het lijkt me opzich enorm gaaf als ik die ervaring mee kan maken!

De afgelopen week heb ik trouwens ook weer lekker relaxed gedoken.
Had wederom een StayTogetherProgram, waarvan zij al ruim 300+ duiken had staan.
Super duiken dus, compleet relaxed en dan lekker visjes kijken en genieten, voor allebei.

Verder afgelopen vrijdagavond nog een nachtduik samen met Andreas gemaakt.
We zijn rond half 9 naar de Canyon gereden, om daar samen een fullmoon-dive te maken, zonder lamp.
Tuurlijk hadden we die wel bij ons, maar alleen bij het ingaan van de Canyon gebruikt.
En het was weer helemaal te gek!
We hebben samen zo genoten, en zijn ook qua duiken zo op elkaar ingespeeld, dus we kunnen lekker beide ons ding doen.
En hij weet dat in principe nachtduiken niet mijn ding zijn, dus let hij extra op ook nog.
Vertrouwd en relaxt en helemaal goed!
We hadden ook beide na de duik een enorme grijns op ons gezicht staan.

Afgelopen donderdag zijn Chris, Martin en Uli aangekomen weer.
Feest dus, vind het top ze weer te zien, en het is meteen weer vertrouwd en gezellig.
Dus maandag mee geweest te duiken met ze in de Canyon en de Canyongarden.
En 's avonds hebben we nog een nachtduik gedaan in de Lighthouse met Andreas als gids, en met Anthony, Uli en Sarah en ik als hekkensluiters.
Deze nachtduik vond ik zelf minder geslaagd, was me ineens weer bewust waarom ik nachtduiken normaal gesproken niks vind, ben zo snel gedesorienteerd!
Gelukkig vertelde Andreas me achteraf dat hij daar dit keer ook last van had.

Vandaag hebben we een boottrip naar Gabr el Bint gehad.
We hadden een zogeheten priveboot.
Chris als instructeur, met Uli, Martin, Anthony (plus zijn vrouw en kind) en Rokya met haar schoonmoeder en dan waren Sarah en ik er ook bij.
Heerlijk relaxt allemaal, lekker allemaal ontspannen, beetje rondhangen, suffe praat, slapen.
En natuurlijk lag ik met mn duffe hoofd in de zon na de 1e duik om op te warmen, en ben verbrand.
Das opzich niet erg, tis wat roder, maar in mn hals heb ik helemaal een rare afdruk van mn vest dat ik aanhad.
Lekker voor schut de Jong weer hoor.
Zou ook eens fatsoenlijk gaan ;)

Morgen ga ik lekker vrij zijn.
Uitslapen en mn koffers inpakken omdat ik wederom verhuizen ga.
Niets enrstigs, maar de huur van dit huisje verloopt per morgen, en aangezien Judith weg is, trek ik bij Sarah in.
Oftewel, ik moet mn koffer even schuin oversteken, dat houdt de hele verhuizing in.
Verder moet ik nog wat dingetjes doen voor Olav en Natalie, dus ik zal mij morgen vast wel vermaken.
En 's avonds heb ik een afspraak staan met de instructeur van de safari's.

Ben benieuwd wat er morgen allemaal weer van mijn voorgenomen plannen komt.
Meestal gooien anderen roet in mijn planning, maar kan tegenwoordig er zelf ook een handje van om mijn plannen zo ineens om te gooien.
Zo vreselijk niet ik, want ben best een planner af en toe, en een controlefreak, maar dat gaat er meer en meer uit.
Hoop alleen voor mijn lieve collega´s straks in het AMC dat ik niet te relaxted geworden ben en teveel van de regels afwijk met de opmerking van het komt wel.. :p
Neh, valt wel mee denk ik, is gewoon iets van hier.

Trouwens, schreef ik de vorige keer nog blij over mn klagende geit.
Geloof dat die inmiddels shoarma of kebab geworden is.
Heb 'm ineens niet meer gehoord.
Dus zit me nu af te vragen of de laatste keer dta vlees wat ik gegeten heb, wel echt beef was :D

Nahgoed, ga nog een paar foto's uploaden hierbij.
Zijn al wat oudere foto's.
Moet eerdaags met mijn camera aan de huppel hier door Dahab om foto's te maken van alle mensen die ik ontmoet heb hier en dan ben ik ook wel weer een dag verder vrees ik.
Verder moet ik nog her en der bij mn duikmaatjes en de divemasters een aantal foto's wegplukken en dan kom ik met heeeeeeel veel foto's thuis.
Kan helaas niet alles plaatsen, want dat wordt teveel, en ook zijn er dingen bij die ik niet eens uitleggen kan.

Voor nu een aantal foto's die ik van sarah gekregen heb.
Oa van onze duik samen, en ook van Tom z'n IDC feestje en van zijn afscheidsfeestje.
Sarah haar verjaardag, en van onze duik samen.
Wel genoeg voor nu dus!

Ik ga me de komende week nog maar eens hartverwarmend storten op de rond de 35 graden temperatuur hier.
Nog even genieten zolang dat het kan van de warmte!

Tot bubbels 8)