Snel berichtje...

Op het moment zit ik samen met Sarah voor het huis lekker niks te doen.
Wodka met Mango erbij en lekker lamballen.
Heb ook even tijd snel wat op mijn weblog neer te kliedereb, dus maak ik mooi gebruik van de situatie hier ;)

De afgelopen week ben ik druk bezig geweest met een StayTogetherprogram, waarvan Edwin al duiken kon, en zijn vrouw Lusanne de cursus deed.
Deze cursus deed ze samen met nog 5 andere Nederlandse gasten, en wij waren continu in de buurt bij ze.
Dus terwijl zij de cursus hadden met Sabine, zijn Edwin en ik elke keer samen in de buurt wezen duiken.
Tussen de duiken door dan wel met de hele groep samen zijn, en het was helemaal gezellig!
Allemaal geouwehoer onderling, grapjes maken, het naar onze zin hebben, en af en toe serieus met de cursus.
Het blijft heerlijk om zo te werken, en het is steeds een heel goed gevoel om te merken hoe erg de klanten het ook waarderen dat ik er rond dartel en dat ze het leuk vinden tijd door te brengen samen met ons.

Afgelopen maandag een funduik gedaan met Sarah, bij de Lighthouse naar rechts gegaan.
Had haar al verteld dat ik daar met Daan een keer een geweldige duik gemaakt had met 6 zeepaardjes, en een keer erna had ik samen met Edwin ook nog 3 zeepaardjes gezien.
Dus wij samen op pad, camera mee en op jacht naar het zeepaardje.
Sarah had nog nooit een zeepaardje gezien, dus dat zou geweldig zijn om te zien natuurlijk.
En we hebben ze gezien!
3 stuks dit keer, en nog het een en ander aan andere leuke vis, wederom veel gezien daar, mooie foto's gemaakt (ze had er uiteindelijk 121 gemaakt) en na 86 minuten duiken, en zelfs nog genoeg lucht overhouden in de fles zijn we toch maar het water uit gegaan (het was namelijk een beetje koud, slechts 25 graden en dan is 86 minuten wel meer dan genoeg uiteindelijk.

Het was nog wel een vage duik ook.
We begonnen met dat er vlak voor ons een groep het water in ging, en die zagen we de een na de ander over het zeegras stuiteren, zandop laten dwarrelen, zeegras wat los wapperde, slecht zicht veroorzaken en gewoon rare duikgewoontes. We keken elkaar eens aan zo van jahoor, vage mensen...
Verder kwamen we onderweg nog een groepje duikers tegen, waarvan er een met een enorm grote steen aan het zwemmen was (zal wel niet genoeg lood gehad hebben.
En dan ook nog... Ik werd bijna gered door overijverige duikers....

We waren rond minuut 45, toen er een duiker naar beneden kwam rond de 10 m, en zich daar aan een touw vasthield, en rustig rond aan het kijken was.
Sarah en ik hadden zoiets van het zal wel, en ik had toen al in mijn achterhoofd iets van, zal wel een rescuescenario zijn, dat er mensen op de oppervlakte dan een opdracht krijgen een vermiste duiker te zoeken.
Wij waren inmiddels alweer omgedraaid en zwommen weer terug richting beginpunt.
Ik compleet in mijn eigen wereldje, relaxed, genieten, af en toe een finkick, en verder lekker drijven.
Word ik ineens van achteren beet gegrepen (schrok me de pleuris, je verwacht zoiets niet, en Sarah zwom schuin voor me, dus dan heb je helemaal zoiets van aaah, wat is dit zeg)
Had ik een stuk of 3 duikers achter me zitten, waarvan een met redelijk opengesperde ogen vol adrenaline me aankeek, en tekens gaf of alles oke was, en of ik omhoog wilde.
HUH??
Wat moet je van me dacht ik nog, dus heb hem heel apig aangekeken vrees ik.
Kreeg ik weer het teken van die gast zo van alles oke, kom we gaan omhoog.
Geloof toen dat ze ineens doorhadden dat ik een gewone onschuldige duiker was, die rustig rondspartelde en dat was het.
Ik vermoed zelf, dat ze op de oppervlakte gekeken hebben naar waar de bubbels waren van een duiker, en dat ze toen op die richting hun rescue uitgevoerd hebben.
Ja prima, maar laat mij lekker zwemmen!
Moest er wel om lachen, meteen weer mijn masker vol water natuurlijk.
Maar aan de andere kant, ook wel suf, want de duiker die ze moesten redden was een man, blond haar, met een shorty aan.
Ik ben een vrouw, had een fullsuit aan, en had zelfs een hood op (jajaja, koukleum, ik weet het)
Dus ergens is in de scenario wat fout gegaan, maar daar kom ik nooit achter natuurlijk.
Ze zijn uieindelijk weer omgedraaid en ik hoop dat het scenario uiteindelijk voor diegene alsnog goed is afgelopen en dat de duiker gered is.

Is trouwens niet de eerste keer dat onschuldige duikers die niks met een scenario te maken hebben gered worden.
Natalie had me ook al een keer een verhaal vertelt dat toen zij voor haar rescue-certificaat ging, zij ook per ongeluk een scenario op de verkeerde duiker hebben toegepast.
Achjah, op dat moment zit je zo vol adrenaline en dan redt je alles wel wat een beetje spartelt.
In ieder geval beter dan niets doen.
Heb ook al een keer meegemaakt dat er mensen bezig waren met een rescuecursus en verder niets aan de omstanders vertelt hebben.
Dat een van onze duikers al het water in was gegaan (ik was op dat moment met Andreas en onze instructeur onder water voor een skillsessie) om een reddingsactie te doen.
Dat soort dingen zijn natuurlijk wat minder handig, omdat je wel handelt, en dan is het een scenario, terwijl als dat vertelt wordt aan andere duikers op de zelfde duikplaats, ze kunnen blijven zitten en niet hoeven te reageren.
Heb ook een keer meegemaakt dat tijdens een cursus een loodgordel afgetrokken werd aan de oppervlakte bij een "slachtoffer" en dan laat je die op de bodem vallen.
Helaas had de instructeur niet erbij vermeld dat je eerst checken moet of er niet een duiker onder je zwemt dan.
Op een haar na werd Hans toen voor mijn neus gemist door een afdalende loodgordel.
Je wilt op zo'n moment toch niet bedenken wat voor schade dat aan kan brengen.
Hans toen op de kant nog naar die instructeur gegaan uiteindelijk (ik moest mee om te leren hoe je instructeurs aan moet pakken als zoiets gebeurd)
Die instructeur zei toen tegen Hans, er is niks gebeurd toch, dus wat is het probleem??
Klaar, ben je ook meteen weer uitgeluld, en op zoiets kan je veel zeggen, maar die gast luisterde niet eens meer!

Het huisje waar ik tegenwoordig in verblijf bevalt nog prima.
Heb zelfs tegenwoordig een airconditioning, maar die heeft maar 2 standen.
Standje koud, of standje uit.
En aangezien ik de hele zomer met een lullig ventilatortje heb doorgebracht, is standje koud niks, en standje uit ook niet, want dan wordt het weer te plakkerig.
Dan heb ik nog de optie om een raam open te zetten aan de achterkant van mijn huisje.
Maarja, daar houden ze een geit en dat beest heeft zo'n enorm jammerende zeikhuilklaagbler als het licht wordt, dus dan ben ik ook meteen weer wakker.
Tis ook nooit goed, ik weet het, en het is ook, dat soort dingen krijg je als je meer in Assalah komt te wonen, waar alle locals en Bedouinen wonen.
Best een verschil wel, hoe meer je Assalah in komt, hoe meer kamelen, geiten, schapen en rommel tegenkomt.
De huisjes zien er armoediger uit, het wordt smeriger, minder goed begaanbaar op sommige stukken, en de lucht die je af en toe ruikt is niet te harden.
En toch heeft het iets geweldigs wel.
Overal kleine supermakrtjes, winkeltjes met kleden, dekens, kussen, en allerhande handarbeid wat je in NL eenhapscrackers krijgt zo uit de fabriek.
En hier het liefst nog tien keer gerecycled, en dan nog is het nog niet af of weten mensen er nog wel wat mee te creeeren of mee te doen.
Zoveel dingen die voor ons zo vanzelfsprekend zijn, leven ze hier nog een x-aantal jaren achter ons aan.
Maar dat drukt voor mij de pret allemaal niet, ik ben en blijf het geweldig vinden, en weet daardoor ook straks in NL denk ik een heleboel dingen meer te waarderen.
En zal als ik in NL ben ook zeker de charmes van dit soort oude dingen missen.

Bijvoorbeeld een auto.
De kilometerteller doet het niet meer.
Het metertje van de temperatuur staat stil.
Benzinemeter??
Wat is dat, ook die doet het niet, ze tanken voor tien pond per dag elke dag en dan hopen dat het genoeg is de dag mee door te komen.
Zo niet, dan komt er vanzelf iemand van je vrienden of familie voorbij, wordt er wat met een paar lege waterflessen gegoocheld met een slangetje en heb je weer een paar kilometer bezine om tenminste nog je klanten bij een duikcentrum af te kunnen leveren.
Banden?
Tja, die kunnen wat versleten zijn, en 3 keer in een week dezelfde band verwisselen is mij ook al eens overkomen.
Een startmotor die niet lekker loopt?
Of een auto die je start door een aantal draadjes onder het dashboard (of wat er voor door moet gaan) tegen elkaar aan drukken om zo te kunnen starten.
En als je pech hebt moeten ze eerst met z'n allen de auto aandrukken, of zoals afgelopen week, een andere jeep moest de jeep een paar keer aanduwen omdat de heren het niet meer voor elkaar kregen.
In Nederland krijg je zo'n auto niet eens meer de weg op, en hier wordt je er dagelijks in vervoerd.
En nee, ik voel me er niet onveilig in, ik vind het geweldig om te zien, zet mijn verstand soms op nul en geniet ervan.

Verder, de gezondheid laat het even afweten hier.
Knap verkouden, en ben helaas niet de enige hierin.
Meerdere van de staff en professionele duikers hier zijn momenteel wat gammeltjes.
Sterkt mij weer dat het eens niet aan mijn zwakke gestel ligt!
En was ook nog wel even flink aan het balen, ben ik namelijk momenteel serieus in het niet stappen, optijd slapen en weinig alcohol, en dan juist word ik ziek...
Misschien moet ik juist wel meer party doen, dan heb ik geen tijd ziek te zijn!
Achjah, zal altijd wel iets zijn.

Ben nogsteeds niet toegekomen aan foto's uploaden van de afgelopen tijd.
Moet daar namelijk echt even voor gaan zitten en uit zoeken.
Maar dat neemt tijd, en die heb ik dus echt eventjes niet.
Maar zal mijn best doen eerdaags weer het een en ander erop te frummelen!!

Voor nu was dit het weer vanuit wat koeler en snifferig en snotterig Dahab..

Tot bubbels 8)