Live From dahab

M'n eerste bericht uit Dahab!

Het voelt goed hier te zijn, maar het is ook vreemd.
Moet echt nog even wennen.
Aan de ene kant ben ik nog met mijn gevoel in Nederland, maar ben hier aanwezig.
Ik moet mezelf nog even de tijd gunnen en dan komt het wel vanzelf.

De reis hiernaartoe ging goed.
's Nachts door Richard weggebracht naar Düsseldorf, en toen het vliegtuig ingestapt.
Begon meteen goed,omdat ze mijn e-ticket niet teruggegeven hadden.
Moest eerst wachten tot iedereen ingestapt was, en toen konden ze aan de hand van m'n boardingticket en m'n paspoort zien dat het wel degelijk klopte.
Prima, maar voorzag toen al het probleem in München, dat me daar het zelfde zou overkomen, er werd me verzekerd dat dit niet het geval was, ze hadden wat op m'n boradingticket geschreven en dan zou het wel goed komen.
In München aangekomen had ik maar weinig tijd om om me heen te kijken,moest namelijk al om 8.15 boarden, en het vliegtuig zou dan om 9.00 vertrekken.
Eerst begon het boarden pas om 8.45, Weer hetzelfde geneuzel om die e-ticket, maar had zoiets van doei, niet weer, en geloof dat dat overkwam daar bij de dames.
Toen in een bus stappen, om naar het vliegtuig toegebracht te worden.
Daar aangekomen bleek dat niet alle passagiers in 1 bus hadden gepast, dus wachten tot de rest ook in het vliegtuig waren.
Was inmiddels 9.15 toen het vliegtuig begon te taxieen.
En daar tot mijn grote verbazing in de file terecht te komen.
Tussen vertrekkende en aankomende vliegtuigen nog tot 10 uur moeten wachten, tot wij eindelijk de startbaan op konden.
Kan heel eerlijk vermelden dat dit weinig goeds deed met m'n humeur.
Maar je zit daar dan, en hebt geen invloed, dus maar mijn ogen dicht gedaan en in slaap gesukkeld.
Zo ver dat lukte, had een jochie van ik schat 6 jaar achter me zitten met lichtelijke vakantie-ADHD.
Dus die schopte steeds tegen de stoel aan, stond op zijn eigen stoel en dan aan mijn stoel schudden.
Ja, fijn hoor kids!!! Echt heel leuk, maar niet als ik slapen wil!
Heb dus daar stiekem wel de hele vlucht me aan geirriteerd om eerlijk te zijn.

In Sharm aangekomen ging het redelijk vlot dacht ik.
Stond meteen als eerste bij de bank voor een visum, door de paspoortcontrole heen, waarvan ik het systeem nog niet ontdekt heb waarom twee keer iemand mijn paspoort zien moet, maar oke.
Toen werden we van bagageband naar bagageband gestuurd, om uiteindelijk weer terug te komen bij de bagageband waar we eerst stonden.
Gelukkig lagen beide koffers op de band, alles bijeen geraapt en naar buiten, waar heel duidelijk een chauffeur stond met een bordje van Dahab.nl
De reis naar Dahab heb ik niet veel van meegekregen, heb mijn ogen dichtgedaan en ben nog een beetje in een lichte slaap gesukkeld.

En toen, jahoor, eindelijk in Dahab!
Geloof dat ik rond een uurtje of half 4 er was.
Lekker warm, rond de 30 graden, stonden Olav en Sayed me op te wachten.
Meteen naar New Life Village gegaan, om mijn koffer neer te zetten en mijn kamer te zien.

Nou, dus....
De kamer....
Ik denk als je in NL zo'n kamer ziet, dat je er nog geen dakloze in zou zetten uit goed fatsoen.
Noujah, overdreven natuurlijk, maar luxe en netheid is ver te zoeken.
Er staat een bed, met gelukkig een goed matras, kussen zal ik geen woorden aan vuil maken, dan is slapen op een baksteen geloof ik nog meer comfortabel.
Een kast voor al mijn rotzooi/kleding, een tafeltje, een stoel.
En de douche.... met toilet.
Tja, wat ik daar over zeggen kan is dat de wastafel lekt, de koudwaterkraan bleek de warmwaterkraan te zitten, de wcbril ligt ietwat redelijk los.
De douchekop is verkalkt en verroest tegelijkertijd.
Er komt een miezerig straaltje uit, de douche is meteen overal kletsnat na het douchen.
Maar om heel eerlijk te zijn doet het me weinig.
Het is hier nu eenmaal lowbudget, dat kan je verwachten dan.
En ach, het heeft zijn charme absoluut, hoe vreemd dit ook klinkt.
Het is goed, ik kan hiermee leven.
Ben benieuwd als ik straks een andere kamer krijg, de "manager" vertelde namelijk dat ik verkassen ga.
Ben benieuwd!! More details coming soon...

Heb rustig mijn koffer uitgepakt, even lekker gedouched.
Het douchen duurt alleen wat langer om alle shampoo uit mijn haar te krijgen, verder prima!
Wilde nog even slapen, maar dat is niet gelukt, was hyperdepiep namelijk.
Dus naar de overkant van de straat gestapt, waar Olav zijn onderkomen heeft in het internetcafe.
Daar gekletst, mensen gezien van wie ik de naam allang weer kwijt ben, nog een paar klanten van Olav gezien en gesproken.

's Avonds met net gearriveerde klanten en een aantal klanten die er al waren wat wezen eten.
Heerlijk om dan bij AlCapone's aan te komen (nee, het is geen pizzeria) en je wordt enthousiast onthaald door de jongens die er werken.
Ze kenden me nog van vorig jaar, en ze waren ook al door Olav voorbereid dat ik weer komen zou.
Echt heel erg leuk!
En natuurlijk lekker gegeten, gezellig gekletst, helemaal goed om de dag mee af te sluiten.
Na het eten nog even met Olav en Sayed bij hun "office" buiten gezeten, thee drinken, kletsen.
En toch maar rond half 1 richting mijn bed afgetaaid.

Om vervolgens een probleem te hebben in slaap te vallen!
Lekker hoor, heb ik dat.
Maar moest wennen aan alle geluiden die ik hoor, mijn kamer grenst aan een weg, dus veel getoeter (volgens mij zitten de handen van die chauffeurs hier aan de claxon geplakt)
Daarbij, 's nachts die blije meneer die begon te jengelen, ook weer wakker!
Het kussen was een drama, te erg gewoon.
Heb op een gegeven moment maar een badhanddoek gepakt om daarop te slapen.
Maar dat probleem is inmiddels opgelost, heb een kussen van het Deense echtpaar waar ik in december verbleef, geleend tot ik een eigen kussen heb!
Kwam Nina zelf mee toen ik daar vandaag even was. Lief van haar!

Vanmorgen lekker uitgeslapen tot wel half 9.
Sjonge jonge, had verwacht dat ik langer zou slapen, maar nee.
Ben wel heel moe nu, maar dat is oke verder.
Even rustig nog wat rondgetut hier, en toen naar het Coachhouse gelopen om Nina en Mikas gedag te zeggen.
Was erg fijn ze weer te zien, en dat gevoel was wederzijds.
Heb daar geloof ik wel 2 uur zitten kletsen en theedrinken.
Lieve mensen, kan enorm fijn praten met ze, erg geïnteresseerd in alles, en goeie discussies mee te voeren.
Zal daar zeker de komende tijd nog vaak even naartoe gaan, hebben ze ook gevraagd.

Vanmiddag eigenlijk weinig uitgespookt.
Heb Sayed wat Nederlandse les gegegeven, hij mij Arabisch geleerd.
Leuk om wat basic dingetjes te kennen, je hebt toch veel te maken met de locals.
Ookal is het af en toe abacadabra!!!

Aan het einde van de middag met Olav naar het duikcentrum gegaan.
Ziet er echt heel goed uit.
Best vreemd om op een plek een cursus te doen, terwijl ik er nooit geweest ben.
Maar de eerste indruk is erg mooi en goed.
Gaan volgende week nog 2 jongens de DiveMastercursus starten, dus dat is alleen maar leuk.
Maar ga nu eerst vrijdag starten met gewoon wat funduiken te maken.
En wat uitrusting proberen, voor ik mijn eigen trimvest etc kopen ga.

En dan zal ik volgende week beginnen met het echte werk!
Spannend, ik blijf erbij.
Moest ook wel even slikken stiekem, toen ik vanaf de DiveCentre terug liep.
Kan niet goed omschrijven wat ik precies bedoel, maar het is gewoon toch ineens zo anders allemaal.
Ik de controlefreak, die graag alles in handen heeft, moet het nu allemaal maar op me af laten komen.
Tuurlijk weet ik wel het een en ander wat er gebeuren gaat.
Maar ik weet ook dat ik de komende 2 maanden tot mijn grenzen gedreven ga worden en er ook overheen.
Hoop dat ik daar een beetje mijn weg in ga vinden
Time will tell....

Voor nu, tijd eens wat eten op te zoeken en mijn colaverslaving bij te houden, straks krijg ik ontwenningsverschijnselen!!!

Tot bubbels 8)


Ps; over die e-ticket.....
Moet me ernstig schamen, heb hem wel terug gekregen, hoe hard ik ook beweerde dat dit niet zo was.
Heb 'm alleen in alle stress ergens weggestopt en niet tot me doorgedrongen dat ik het teruggekregen had...
Ik beken!!!!
Kwam 'm vanmorgen namelijk tegen in mijn tas.....